“Χοηφόρες” Αισχύλου

Abstract

Η Παράσταση θα ακολουθήσει την άποψη που στηρίχθηκε πάνω στις λαϊκές τελετουργίες, αφού τα στοιχεία που συνθέτουν τις ≪ΧΟΗΦΟΡΕΣ≫ τα συναντάμε σε πολλές παραλογές της Δημοτικής μας ποίησης, σε λαϊκά παραμύθια, σε μοιρολόγια, στους επιτάφιους θρήνους, στο ανακάλεμα των ψυχών, στους εξαγνισμούς και σε άλλες μορφές της Λαϊκής και θρησκευτικής μας έκφρασης... ≪Η παράστασή μας φιλοδοξεί ν'αντλήσει ιδέες και να δώσει λύσεις στο παραστασιακό πρόβλημα της αρχαίας τραγωδίας μέσα από την αισθητική που μας προσφέρει η λαϊκή μας παράδοση. Προσπαθήσαμε να αγγίξουμε την ουσία και να αποκαλύψουμε τις γενεσιουργές της δυνάμεις, μακριά από γραφικότητες και ≪φολκλορισμούς≫. Υπάρχουν μέχρι σήμερα λαϊκοί χοροί και δρώμενα που διατηρούν έντονα τον τελετουργικό και μαγικο- θρησκευτικό τους χαρακτήρα. Η συναισθηματική συμπύκνωση, η συμμετρία, η λιτότητα, η αυστηρή καθαρή γραμμή, είναι χαρακτηριστικά των λαϊκών μας χορών που βρίσκουν συγκλονιστική αντιστοιχία με τις αρχές του αρχαίου θεάτρου. Υπάρχουν γραπτές περιγραφές σε αρχαία κείμενα (Όμηρος, Πλούταρχος, Ξενοφών), χορευτικές παραστάσεις σε αρχαία αγγεία και βυζαντινές τοιχογραφίες που μαρτυρούν τη σχέση και τη συνέχεια που μπορεί να έχουν οι παλιοί χοροί με τους τωρινούς. Σημερινοί χορευτές, πολλές φορές, φτάνουν στην έκσταση και ταυτόχρονα, με κινήσεις πειθαρχημένες, λιτές, ολοκληρωμένες, καθαρμένες από το χρόνο, υπακούν σ'ένα προκαθορισμένο τελετουργικό. Ένα απλό τίναγμα του χεριού κι ένα αργόσυρτο κυκλικό πάτημα του ποδιού στη γη, έχουν τόση εσωτερική δύναμη που ο χορός γίνεται ένας ≪υπερβατικός κινησιακός διαλογισμός≫. Ο αρχετυπικός χαρακτήρας πολλών λαϊκών μας χορών, βοηθάει να αισθανθείς πως η ≪χρυσή κλωστή≫ τους χάνεται σε πανάρχαιους χρόνους. Ομαδικοί χοροί και δρώμενα μεγάλων χριστιανικών εορτών που αντιστοιχούν σε αρχαίες τελετουργίες, μας συνταράσσουν και ίσως να μας φέρνουν κοντά σε διονυσιακές λατρείες≫.