Φοίβος Δεληβοριάς

Abstract

Είναι ίσως η μοναδική περίπτωση τραγουδοποιού, που κατάφερε να καταγράψει υλικό του στην δισκογραφία, ήδη από τα.„ 16 του χρόνια και πολύ γρήγορα μετά να διαμορφώσει σε αναγνωρίσιμο βαθμό, τα εκφραστικά του μέσα και τις μουσικές του ανησυχίες. Γεννήθηκε στην Αθήνα, Άρχισε μαθήματα κιθάρας στα 9 του χρόνια. Στα 12 λέει - είχε ήδη αποφασίσει ότι αυτή ≪είναι κάτι ωραίο≫ και στα 15 βρέθηκε στο ≪Σείριο≫, το χώρο του Μάνου Χατζιδάκι στην Πλάκα, να του δείχνει τα πρώτα του τραγούδια. Αξίζει να κρατήσουμε την σχετική αφήγησή του, ως χαρακτηριστικό δείγμα του τι σημαίνει για κάποιον να βρίσκεται την κατάλληλη ώρα, με τον κατάλληλο άνθρωπο :≪ Πήγαινα μία φορά το μήνα στο σπίτι του και κάθε φορά στο τέλος της συνάντησης, μου έγραφε σε ένα χαρτάκι δίσκους και βιβλία που θα έπρεπε να ξέρω στην επόμενη συνάντηση. Αυτό συνεχίστηκε μέχρι που μπήκαμε στο στούντιο για να ηχογραφήσουμε 12 τραγούδια που είχε επιλέξει ο ίδιος από αυτά που του είχα δώσει και έτσι βγήκε η ≪Παρέλαση≫ το 1989. Ο Χατζιδάκις έβαλε τελείως διαφορετικά standards μέσα μου για το πως πρέπει να είναι ένα τραγούδι, για το πως πρέπει να είναι ένας άνθρωπος πνευματικός, τι εσωτερικότητα και τι τόλμη πρέπει να έχει και πόσο θάρρος και πόση δυσκολία χρειάζεται για να το διατηρήσει όλο αυτό μέσα του≫. Την κυκλοφορία της ≪Παρέλασης≫, θα ακολουθήσουν έξι χρόνια ≪μαθητείας ≫, άμεσης και έμμεσης. Μαθήματα πιάνου και αρμονίας, μελέτη του ελληνικού τραγουδιού, ≪πρακτική≫ μέσα από ομάδες συνομήλικων, εξεργασία αποδοχή ή και απόρριψη ≪προσωπικής≫ δημιουργίας. Για να φτάσουμε στο 1995 και στον δεύτερο δίσκο του, το ≪Η ζωή μόνο έτσι είν’ ωραία≫, Μια ώριμη πια απεικόνιση των προσωπικών του κωδίκων, των ανησυχιών του σε ότι αφορά το λόγο, τις μελωδίες και τον ήχο. Την ίδια εποχή, βρίσκεται να συμμετέχει για πρώτη φορά, σε μια μουσική παράσταση του Διονύση Σαββόπουλου, Σιγά σιγά, διαμορφώνεται και η προσωπική του ταυτότητα στη σκηνή. Θα ακολουθήσουν μέχρι σήμερα τρεις ακόμα προσωπικοί του δίσκοι, διαμορφώνοντας μέσα απ' τα χρόνια που περνάνε την προσωπική του γραφή αλλά και αφήνοντας πίσω τραγούδια που χαρακτηρίζουν αυτά τα χρόνια, Τα ≪Χάλια≫, ο ≪Καθρέφτης ≫ και το ≪Έξω≫. Για να φτάσουμε στο 2008 και στην καταγραφή σε ήχο και εικόνα μιας επιλογής από το σύνολο του υλικού του αλλά και αρκετών ακόμα κομματιών από την ιστορία του ελληνικού τραγουδιού, από εμφανίσεις του επί σκηνής (Δίσκος ≪Οι απίθανες περιπέτειες του Φοίβου Δεληβοριά I≫).