Angelo Branduardi
-
Προβολή αρχείουΤύπος ΜΙΜΕ:image/jpeg
-
Προβολή αρχείουΤύπος ΜΙΜΕ:application/pdf
FV1995-08-24.pdf
Δείτε όλες τις φωτογραφίες του τεκμηρίου:
http://dspace.dimosbyrona.gr/fv/19950824/Τοποθεσία
Θέατρο Βράχων "Μελίνα Μερκούρη"Χρονολογία/Ημερομηνία
1995Ημερομηνία Διεξαγωγής
24 Αυγούστου 1995Σύνοψη
ANGELO BRANDUARDI. O Angelo Branduardi γεννήθηκε το 1950 σε μια φάρμα έξω από το Μιλάνο. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής του ηλικίας στη Τζένοα όπου και σπούδασε βιολί και έδωσε την πρώτη του συναυλία σε κοινό ως σολίστας και μέλος της Conservatory Orchestra. Στα δεκαπέντε του μετακόμισε με την οικογένεια του στο Μιλάνο. Τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο του τον περνούσε μαζεύοντας φρούτα και κάνοντας ώτο-στοπ, ενώ εγκατέλειψε το βιολί και άρχισε να παίζει κιθάρα. Ταυτόχρονα άρχισε να συνειδητοποιεί ότι υπήρχαν πολλά είδη μουσικής από αυτά που του είχε υποδείξει η κλασική μουσική του παιδεία. Τελειώνοντας το σχολείο σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο. Άρχισε να μελοποιεί τα ποιήματα που έγραφε ο ίδιος καθώς και άλλων ποιητών, όπως για παράδειγμα μια συλλογή ποιημάτων του αγαπημένου του Ρώσου Esehin. Το "Confessioni di un malandrino" ήταν ένα από τα πρώτα του τραγούδια. Οι πρώτες του προσπάθειες για μια καριέρα στη μουσική, ήταν άκρως απογοητευτικές. Ήταν έτοιμος να τα παρατήσει όλα και να φύγει για την Αυστραλία, όταν τον ανακάλυψε η RCA και του έδωσε μια ευκαιρία κυκλοφορώντας το πρώτο του άλμπουμ "Angelo Branduardi" το 1974. Η δουλειά αυτή χαρακτηρίστηκε ως επαναστατική από τους νέους μουσικούς και έβαλε τις βάσεις για τη διεθνή αναγνώρισή του. Το δεύτερο άλμπουμ "La Luna" κυκλοφόρησε από τη RCA το 1975 και σηματοδοτεί το ξεκίνημα της συνεργασίας του με το Maurizio Fabrizio μια συνεργασία που χαρακτήρισε σαφώς τη μουσική του Angelo Branduardi. Και ενώ το "La Luna" είχε σα θέμα του τη φύση, το τρίτο του LP "Alla Fiera Dell' Est", που κυκλοφόρησε το 1976 από την Polygram στην Ιταλία και την Ariola στην Ευρώπη, ασχολείται με τα ζώα. Όλα τα τραγούδια έχουν σα στίχους ιστορίες με βασικούς πρωταγωνιστές ζώα αλλά με σαφή αντιστοιχία στον κόσμο των ανθρώπων. Για την καλύτερη απόδοση της μουσικής, χρησιμοποίησε στο LP αυτό μια μεγάλη ποικιλία αρχαίων και σπάνιων οργάνων. Το άλμπουμ αυτό βραβεύτηκε από το "Premio della critica Discograf ica", το βραβείο των Ιταλών κριτικών μουσικής, σαν το καλύτερο άλμπουμ της χρονιάς. Τον Ιανουάριο του 1978 o Angelo Branduardi κυκλοφορεί το "La pulce d' aequa" στο οποίο συνεχίζει τους πειραματισμούς του πάνω στη δημιουργία νέων και διαφορετικών ήχων. Σ' αυτό το μοναδικό άλμπουμ χρησιμοποιεί πολλά ασυνήθιστα όργανα όπως το "launeddas" ένα αρχαίο πνευστό σαν πίπιζα από τη Σαρδηνία, ενώ χρησιμοποιήθηκαν ειδικές τεχνικές ηχογράφησης που είχαν σαν αποτέλεσμα την επίτευξη μεγαλύτερης από το κανονικό διάρκειας κάθε πλευράς του LP. Στο άλμπουμ υπάρχει ένα 9σέλιδο ένθετο με εικονογράφηση των στίχων από το Mario Convertino. To 1978 έκανε την πρώτη του πανευρωπαϊκή περιοδεία. Η επιτυχία επαναλαμβάνεται το 1980 με μια δεύτερη περιοδεία και guests όπως το Stephen Stills χαι το Richie Havens. Στο διάστημα μεταξύ των δύο περιοδειών κυκλοφόρησε το "Cogli Ια prima Mela" που έφερε την παγκόσμια αναγνώρισή του και βραβεύτηκε σαν το καλύτερο LP από τους Γερμανούς κριτικούς. Η πιο επιτυχημένη ζωντανή εμφάνισή του έγινε στο Παρίσι όταν έπαιξε στο "Fate De L' Humantile" μπροστά σε κοινό 200.000 ατόμων. Η ηχογράφηση αυτής της συναυλίας είναι το τριπλό άλμπουμ "Concerto". Η Γαλλική έκδοση του "Cogli la prima Mela" βραβεύτηκε επίσης από τους Γάλλους κριτικούς. Το 1981 συνεργάζεται ξανά με τον Buckmaster για το άλμπουμ "Branduardi". Την επόμενη χρονιά βραβεύεται ξανά από τους Γερμανούς σαν ο καλύτερος μουσικός του 1982. Την ίδια χρονιά συμμετέχει στο No 1 Γαλλικό show "Le Grand Echiquer" με ένα τρίωρο ζωντανό πρόγραμμα. Το 1983 κυκλοφορεί το "Cercano L' Oro" ηχογραφημένο με το Maurizio Fabrizio, ενώ ακολουθούν 50 συναυλίες σε επτά χώρες. Την ίδια χρονιά ξεκινάει τη σχέση του με τον κινηματογράφο όταν γράφει το πρώτο soundtrack για την ταινία του Luigi Magni "State buoni se potete". Ακολουθούν τα "Mano", "Secondo Ponzio Pilato" του Luigi Magni και "Luci Lontane" του Aurelio Chiesa. Μετά τη συλλογή "Canzoni d' Amore" (1984), της οποίας τα έσοδα από το δίσκο και τις συναυλίες που ακολούθησαν προσφέρθηκαν στην UNICEF, ο Branduardi αφοσιώθηκε στην προσπάθεια να μελοποιήσει τα ποιήματα του William Butter Yates και κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Branduardi Canta Yates". 60 συναυλίες στην Ευρώπη (Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία, Αυστρία και Ελβετία) και η περιοδεία του στην Ιταλία ήταν η επιβεβαίωση της αξίας του καλλιτέχνη. Το 1988 ψάχνει για νέες μουσικές κατευθύνσεις και κυκλοφορεί το "Pane e Rose" με τη συμμετοχή της γυναίκας του Luisa και ακολουθεί άλλη μια ευρωπαϊκή περιοδεία με 90 συναυλίες. Το 1990 o Angelo Branduardi υπογράφει παγκόσμια συμφωνία με την ΕΜΙ Ιταλίας και κυκλοφορεί το πρώτο "Best of" μια συλλογή με τραγούδια που ήταν πιο κοντά στο πνεύμα της δουλειάς του τα τελευταία χρόνια. Σ' αυτή τη συλλογή ο Branduardi ξαναδουλεύει τα αγαπημένα του τραγούδια και τα παρουσιάζει δίνοντάς τους μια νέα ερμηνεία. Το 1993 είναι η χρονιά που κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Si puο fare". Στις 15 Ιανουαρίου 1995 κυκλοφόρησε και στην Ελλάδα το τελευταίο του άλμπουμ με τίτλο "Domenico e Lunedi".
Μια από τις πιο αξιοπρόσεκτες περιπτώσεις τραγουδοποιών, ο
Angelo Branduardi είναι σίγουρα
μια τελείως προσωπική και
απόλυτα διαφορετική περίπτωση
από κάθε άλλο σύγχρονο
Ιταλό δημιουργό. Με πρώτη
μουσική του ύλη, μελωδίες και
ακούσματα του παραπέμπουν
σε πολύ παλαιότερες εποχές ,
δημιούργησε το προσωπικό
του ύφος ή για να ακριβολογούμε τη δική του σχολή.
Άνθρωπος με πολιτικές, κοινωνικές και καλλιτεχνικές ανησυχίες, αλλά και ταυτόχρονα γεμάτος παιδικές ανησυχίες ο Branduardi
φτιάχνει εικόνες δανειζόμενος πότε στίχους
παλαιότερων
ποιητών και
πότε παιδικά
παραμύθια.
Ακούγοντας τα τραγούδια του
Branduardi περνούν ασυνείδητα
αμέτρητες εικόνες , ενώ η
μελωδική τους γραμμή σε
παραπέμπουν σε εποχές που
το τραγούδι ήταν τρόπος
ζωής .
Πραγματικά τα τραγούδια του
Branduardi είναι μια πρωτόγνωρη εμπειρία και με το
πρώτο άκουσμα όχι μόνο γοητεύουν
αλλά και συνεπαίρνουν
τον ακροατή.
Angelo Branduardi (κιθάρα, βιολί, αρμόνικα), Maurizio Fabrizio (κιθάρα, πιάνο), Claudio Guidetti (κιθάρα, πλήκτρα, μπάσο, stick), Eliade Bandini (ντραμς)
Λέξεις Κλειδιά
Ιταλοί συνθέτες; Ιταλική μουσική; ΣυναυλίεςΣυλλογές
Μεταδεδομένα
Εμφάνιση πλήρους εγγραφήςdc.coverage.spatial | Θέατρο Βράχων "Μελίνα Μερκούρη" | el |
dc.coverage.temporal | 24 Αυγούστου 1995 | el |
dc.date.accessioned | 2015-01-30T11:26:16Z | |
dc.date.available | 2015-01-30T11:26:16Z | |
dc.date.issued | 1995 | |
dc.identifier.other | Φεστιβάλ «Στη σκιά των βράχων» | |
dc.identifier.uri | http://dspace.dimosbyrona.gr/xmlui/handle/123456789/1827 | |
dc.description | ANGELO BRANDUARDI. O Angelo Branduardi γεννήθηκε το 1950 σε μια φάρμα έξω από το Μιλάνο. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής του ηλικίας στη Τζένοα όπου και σπούδασε βιολί και έδωσε την πρώτη του συναυλία σε κοινό ως σολίστας και μέλος της Conservatory Orchestra. Στα δεκαπέντε του μετακόμισε με την οικογένεια του στο Μιλάνο. Τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο του τον περνούσε μαζεύοντας φρούτα και κάνοντας ώτο-στοπ, ενώ εγκατέλειψε το βιολί και άρχισε να παίζει κιθάρα. Ταυτόχρονα άρχισε να συνειδητοποιεί ότι υπήρχαν πολλά είδη μουσικής από αυτά που του είχε υποδείξει η κλασική μουσική του παιδεία. Τελειώνοντας το σχολείο σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο. Άρχισε να μελοποιεί τα ποιήματα που έγραφε ο ίδιος καθώς και άλλων ποιητών, όπως για παράδειγμα μια συλλογή ποιημάτων του αγαπημένου του Ρώσου Esehin. Το "Confessioni di un malandrino" ήταν ένα από τα πρώτα του τραγούδια. Οι πρώτες του προσπάθειες για μια καριέρα στη μουσική, ήταν άκρως απογοητευτικές. Ήταν έτοιμος να τα παρατήσει όλα και να φύγει για την Αυστραλία, όταν τον ανακάλυψε η RCA και του έδωσε μια ευκαιρία κυκλοφορώντας το πρώτο του άλμπουμ "Angelo Branduardi" το 1974. Η δουλειά αυτή χαρακτηρίστηκε ως επαναστατική από τους νέους μουσικούς και έβαλε τις βάσεις για τη διεθνή αναγνώρισή του. Το δεύτερο άλμπουμ "La Luna" κυκλοφόρησε από τη RCA το 1975 και σηματοδοτεί το ξεκίνημα της συνεργασίας του με το Maurizio Fabrizio μια συνεργασία που χαρακτήρισε σαφώς τη μουσική του Angelo Branduardi. Και ενώ το "La Luna" είχε σα θέμα του τη φύση, το τρίτο του LP "Alla Fiera Dell' Est", που κυκλοφόρησε το 1976 από την Polygram στην Ιταλία και την Ariola στην Ευρώπη, ασχολείται με τα ζώα. Όλα τα τραγούδια έχουν σα στίχους ιστορίες με βασικούς πρωταγωνιστές ζώα αλλά με σαφή αντιστοιχία στον κόσμο των ανθρώπων. Για την καλύτερη απόδοση της μουσικής, χρησιμοποίησε στο LP αυτό μια μεγάλη ποικιλία αρχαίων και σπάνιων οργάνων. Το άλμπουμ αυτό βραβεύτηκε από το "Premio della critica Discograf ica", το βραβείο των Ιταλών κριτικών μουσικής, σαν το καλύτερο άλμπουμ της χρονιάς. Τον Ιανουάριο του 1978 o Angelo Branduardi κυκλοφορεί το "La pulce d' aequa" στο οποίο συνεχίζει τους πειραματισμούς του πάνω στη δημιουργία νέων και διαφορετικών ήχων. Σ' αυτό το μοναδικό άλμπουμ χρησιμοποιεί πολλά ασυνήθιστα όργανα όπως το "launeddas" ένα αρχαίο πνευστό σαν πίπιζα από τη Σαρδηνία, ενώ χρησιμοποιήθηκαν ειδικές τεχνικές ηχογράφησης που είχαν σαν αποτέλεσμα την επίτευξη μεγαλύτερης από το κανονικό διάρκειας κάθε πλευράς του LP. Στο άλμπουμ υπάρχει ένα 9σέλιδο ένθετο με εικονογράφηση των στίχων από το Mario Convertino. To 1978 έκανε την πρώτη του πανευρωπαϊκή περιοδεία. Η επιτυχία επαναλαμβάνεται το 1980 με μια δεύτερη περιοδεία και guests όπως το Stephen Stills χαι το Richie Havens. Στο διάστημα μεταξύ των δύο περιοδειών κυκλοφόρησε το "Cogli Ια prima Mela" που έφερε την παγκόσμια αναγνώρισή του και βραβεύτηκε σαν το καλύτερο LP από τους Γερμανούς κριτικούς. Η πιο επιτυχημένη ζωντανή εμφάνισή του έγινε στο Παρίσι όταν έπαιξε στο "Fate De L' Humantile" μπροστά σε κοινό 200.000 ατόμων. Η ηχογράφηση αυτής της συναυλίας είναι το τριπλό άλμπουμ "Concerto". Η Γαλλική έκδοση του "Cogli la prima Mela" βραβεύτηκε επίσης από τους Γάλλους κριτικούς. Το 1981 συνεργάζεται ξανά με τον Buckmaster για το άλμπουμ "Branduardi". Την επόμενη χρονιά βραβεύεται ξανά από τους Γερμανούς σαν ο καλύτερος μουσικός του 1982. Την ίδια χρονιά συμμετέχει στο No 1 Γαλλικό show "Le Grand Echiquer" με ένα τρίωρο ζωντανό πρόγραμμα. Το 1983 κυκλοφορεί το "Cercano L' Oro" ηχογραφημένο με το Maurizio Fabrizio, ενώ ακολουθούν 50 συναυλίες σε επτά χώρες. Την ίδια χρονιά ξεκινάει τη σχέση του με τον κινηματογράφο όταν γράφει το πρώτο soundtrack για την ταινία του Luigi Magni "State buoni se potete". Ακολουθούν τα "Mano", "Secondo Ponzio Pilato" του Luigi Magni και "Luci Lontane" του Aurelio Chiesa. Μετά τη συλλογή "Canzoni d' Amore" (1984), της οποίας τα έσοδα από το δίσκο και τις συναυλίες που ακολούθησαν προσφέρθηκαν στην UNICEF, ο Branduardi αφοσιώθηκε στην προσπάθεια να μελοποιήσει τα ποιήματα του William Butter Yates και κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Branduardi Canta Yates". 60 συναυλίες στην Ευρώπη (Γαλλία, Γερμανία, Ολλανδία, Αυστρία και Ελβετία) και η περιοδεία του στην Ιταλία ήταν η επιβεβαίωση της αξίας του καλλιτέχνη. Το 1988 ψάχνει για νέες μουσικές κατευθύνσεις και κυκλοφορεί το "Pane e Rose" με τη συμμετοχή της γυναίκας του Luisa και ακολουθεί άλλη μια ευρωπαϊκή περιοδεία με 90 συναυλίες. Το 1990 o Angelo Branduardi υπογράφει παγκόσμια συμφωνία με την ΕΜΙ Ιταλίας και κυκλοφορεί το πρώτο "Best of" μια συλλογή με τραγούδια που ήταν πιο κοντά στο πνεύμα της δουλειάς του τα τελευταία χρόνια. Σ' αυτή τη συλλογή ο Branduardi ξαναδουλεύει τα αγαπημένα του τραγούδια και τα παρουσιάζει δίνοντάς τους μια νέα ερμηνεία. Το 1993 είναι η χρονιά που κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Si puο fare". Στις 15 Ιανουαρίου 1995 κυκλοφόρησε και στην Ελλάδα το τελευταίο του άλμπουμ με τίτλο "Domenico e Lunedi". | el |
dc.description.abstract | Μια από τις πιο αξιοπρόσεκτες περιπτώσεις τραγουδοποιών, ο Angelo Branduardi είναι σίγουρα μια τελείως προσωπική και απόλυτα διαφορετική περίπτωση από κάθε άλλο σύγχρονο Ιταλό δημιουργό. Με πρώτη μουσική του ύλη, μελωδίες και ακούσματα του παραπέμπουν σε πολύ παλαιότερες εποχές , δημιούργησε το προσωπικό του ύφος ή για να ακριβολογούμε τη δική του σχολή. Άνθρωπος με πολιτικές, κοινωνικές και καλλιτεχνικές ανησυχίες, αλλά και ταυτόχρονα γεμάτος παιδικές ανησυχίες ο Branduardi φτιάχνει εικόνες δανειζόμενος πότε στίχους παλαιότερων ποιητών και πότε παιδικά παραμύθια. Ακούγοντας τα τραγούδια του Branduardi περνούν ασυνείδητα αμέτρητες εικόνες , ενώ η μελωδική τους γραμμή σε παραπέμπουν σε εποχές που το τραγούδι ήταν τρόπος ζωής . Πραγματικά τα τραγούδια του Branduardi είναι μια πρωτόγνωρη εμπειρία και με το πρώτο άκουσμα όχι μόνο γοητεύουν αλλά και συνεπαίρνουν τον ακροατή. | el |
dc.relation.ispartof | Φεστιβάλ Βύρωνα "Στη σκιά των βράχων", 1995 | el |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές | |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/deed.el | |
dc.subject | Ιταλοί συνθέτες | el |
dc.subject | Ιταλική μουσική | el |
dc.subject | Συναυλίες | el |
dc.title | Angelo Branduardi | el |
dc.type | Εκδήλωση | el |
dc.type.genre | Συναυλία | el |
dc.contributor.institution | Πνευματικό Κέντρο Δήμου Βύρωνα | el |
dc.contributor.participant | Branduardi, Angelo | |
dc.contributor.participant | Fabrizio, Maurizio | |
dc.contributor.participant | Guidetti, Claudio | |
dc.contributor.participant | Bandini, Ellade | |
dc.description.roleparticipant | Angelo Branduardi (κιθάρα, βιολί, αρμόνικα), Maurizio Fabrizio (κιθάρα, πιάνο), Claudio Guidetti (κιθάρα, πλήκτρα, μπάσο, stick), Eliade Bandini (ντραμς) | el |
dc.identifier.photourl | http://dspace.dimosbyrona.gr/fv/19950824/ |