Ορφέας Περίδης

Abstract

Με μικρασιατικές και νησιώτικες ρίζες, μεγαλώνει στην Καλλιθέα της δεκαετίας του '60. Το 1975, σε ηλικία 18 ετών, αποφασίζει να πάει στο Ωδείο και να σπουδάσει κλασσική κιθάρα. Παίρνοντας πτυχίο της κιθάρας και Αρμονίας, αρχίζει να διδάσκει. Το 1986, μέσα σ’ ένα εξάμηνο, γράφει τα μισά σχεδόν από τα τραγούδια με τα οποία τον γνωρίσαμε αργότερα. Ωστόσο, τα τρία πρώτα τραγούδια του θα ηχογραφηθούν το 1990, με ερμηνευτή τον Νίκο Παπάζογλου, στο δίσκο του ≪Σύνεργα≫ ( ≪Μάτια μου, ≪Φεύγω≫ και ≪θάνατο θέλω τραγικό≫). Το 1991, με τον ≪Ρομπέν των καμένων δασών≫, συμμετέχει στους Αγώνες Τραγουδιού που οργανώνει στην Καλαμάτα ο Μάνος Χατζιδάκις και βραβεύεται. Ο πρώτος δικός του δίσκος θα ‘ρθει περίπου δυο χρόνια αργότερα και περιλαμβάνει τραγούδια που θα τον καθιερώσουν άμεσα ως μια από τις μεγαλύτερες ελπίδες της εποχής του. Η ≪φωτοβολίδα≫, κατ’ αρχήν, αλλά παράλληλα το ≪Ζηλεύει η νύχτα≫ και ≪Τα τσιγάρα≫. Ολιγογράφος, με διακριτική δημόσια παρουσία, τα επόμενα χρόνια μέχρι τις μέρες μας, θα κάνει έξι ακόμα προσωπικούς δίσκους - ένας από αυτούς με παιδικά τραγούδια ( Δίσκος: ≪Στο πρώτο πρώτο πέταγμα≫ με μελοποιήσεις παιδικών ποιημάτων του Νίκου Κανάκη). Παράλληλα, θα δώσει λίγα σχετικά τραγούδια σε άλλες φωνές ( Μανώλης Λιδάκης, Καίτη Κουλλιά), θα τραγουδήσει ο ίδιος λίγα τραγούδια άλλων δημιουργών, θα γράψει μουσική για το θέατρο ( ≪Αγγέλα≫ του Γιώργου Σεβαστίκογλου, ≪Πειρασμός≫ του Γρηγορίου Ξενόπουλου) και θα συνεργαστεί επί σκηνής με κάποιους από τους κορυφαίους τραγουδοποιούς αλλά και τραγουδιστές της γενιάς του.Ίσως ο κορυφαίος μελωδός της γενιάς του, δημιουργεί συγκεκριμένες ατμόσφαιρες τόσο με αυτές όσο και με το λόγο που γράφει ή επιλέγει αλλά ακόμα και με τις ερμηνείες του.