Νίκος Πορτοκάλογλου

Abstract

Ο Πορτοκάλογλου είναι μάλλον ο "πολυγραφότερος" τραγουδοποιός της γενιάς του. «Πολυγραφότερος» όχι με την έννοια της ποσότητας αν και ίσως να' ναι κι έτσι. Περισσότερο, με την έννοια της ουσίας του τραγουδιού, των αναφορών του και της σχέσης του με τον κόσμο. Για να μην είμαι αφοριστικός, δεν ξέρω πολλούς που τόσα χρόνια και με όλα τα σκαμπανεβάσματα ενός καλλιτέχνη, σε δημιουργικότητα και απήχηση - να έχουν τόσο μάχιμο υλικό. Όταν το περασμένο καλοκαίρι «γιόρτασε» τα 30 του χρόνια στη δημιουργία στο Ηρώδειο, θα πρέπει να ήταν πολύ καχύποπτος κανείς για να μην του αναγνωρίσει ότι πραγματικά «καθάρισε» γι’ αυτά τα χρόνια.Ίσως όσο και κάποιοι για τους οποίους έλεγε σ’ ένα παλιό του τραγούδι ότι «έχουν, βλέπεις, πίσω τους τη λάμψη του ‘60». Γεννήθηκε στα τέλη του 1957 στο Βόλο. Μεγάλωσε όμως στη Νέα Σμύρνη. Κι εκεί βρέθηκε, κατά τα πρότυπα των πρώτων χρόνων του ’70, να συμμετέχει σε νεανικά συγκροτήματα. Αρχικά, κουβαλώντας την ροκ μουσική παιδεία της εποχής. Χωρίς όμως να μπορεί να ξεφύγει και από την βιωματική ελληνική λαϊκή παιδεία που εκπέμπονταν από το ραδιόφωνο αλλά και από τις κοινωνικές εκδηλώσεις της εποχής. Πολύ γρήγορα, θ’ αρχίσει να γράφει ελληνικό στίχο αλλά και να συνδυάζει τις δυο μουσικές συνιστώσες του...Και θα είναι μάλλον τυχερός και σ’ ότι αφορά την δισκογραφία. 24 χρόνων, είναι όταν κυκλοφορεί ο πρώτος δίσκος των "Φατμέ", με τον ίδιο μοναδικό δημιουργό και τραγουδιστή, θα ακολουθήσουν άλλοι πέντε δίσκοι με το συγκρότημα. Πολύ γρήγορα, η αποδοχή τους θα ξεπεράσει τα στενά όρια των "ροκ γκρούπς" της εποχής...Κι ύστερα θα ‘ρθει μια απόλυτα προσωπική πορεία. Πιο δειλά και με περισσότερες αμφιβολίες στην αρχή, πιο σταθερά αλλά και με μεγαλύτερη αποδοχή στη συνέχεια... Έξι προσωπικοί δίσκοι με τον ίδιο δημιουργό και τραγουδιστή. Και παράλληλα, μουσικές και τραγούδια για τον κινηματογράφο, τραγούδια με άλλες φωνές, αλλά και αρκετές ζωντανές ηχογραφήσεις, που καταγράφουν ανάγλυφα την ανησυχία του με τις ορχήστρες και την πορεία του «επί σκηνής»