Τζίλντα

Abstract

Από τα ανεπανάληπτα φιλμ νουάρ του Χόλλιγουντ της δεκαετίας του '40, με τη Τζίλντα της Ρίτα Χέιγουορθ να μετατρέπεται σε "μήλο της έριδος" ανάμεσα σε δύο άντρες: ένα παλιό εραστή (Φορντ) κι ένα σύζυγο (Μακρίντι), παλιό φίλο του πρώτου και ιδιοκτήτη ενός νυκτερινού κέντρου, στο οποίο πιάνει δουλειά ο άλλος. Τρία πρόσωπα με ένα σενάριο που θα μπορούσε να είναι γελοίο αλλά που χάρη στο στιλιζάρισμα, την ατμόσφαιρα και τις ερμηνείες, μετατρέπεται σε κάτι άλλο, κάτι μοναδικό και ανεπανάλυπτο. Σεξ, ερωτισμό, αισθησιασμό, η Ρίτα Χέιγουορθ τα είχε όλα και με το παραπάνω. Με άλλα λόγια είχε αυτό το Ίτ ", που ζητούσε από την ερωτική γυναίκα η Έλινορ Γκλιν στη δεκαετία του '30. Αυτό που είχαν η Κλάρα Μπόου, η Λουίζ Μπρουκς, η Τζιν Χάρλοου, ή αργότερα η Μέριλιν Μονρόε. Φτάνει να τη δεις, στο ρόλο της Τζίλντα, στη μέση της πίστας, αγέρωχη, ντυμένη στα μαύρα, να κάνει ένα μοναδικό στριπ-τηζ με τα μακρυά γάντια της, ενώ τραγουδάει το "Πουτ δε μπλέιμ ον Μέιμ", για να καταλάβεις τι συμβόλιζε η "εκρηκτική Ρίτα" για τους άντρες της μεταπολεμικής γενιάς. Μυστηριώδης, προκλητική, ποθητή, με τη γοητεία και γενικά το γκλάμορ εκείνο που κεραυνοβολούσε τους άντρες (από τον Αγά Χαν μέχρι τον Όρσον Γουέλς, που ήταν ανάμεσα στους άντρες της), η Ρίτα Χέιγουορθ παραμένει μια από τις πιο σημαντικές, πιο υπέροχες και καταπληκτικές "θεές του έρωτα".