Σταθμός ο Ουρανός

Abstract

Μια από καλύτερες τσέχικες ταινίες, που καταφέρνει ν ’ Αναπλάσει μέσα από τις εικόνες της, όλη την ευαισθησία , την τρυφερότητα, τη χαρά, τη ρομαντική αφέλεια και τις ονειροπολήσει της παιδικής ηλικίας και μάλιστα μέσα στο ιδιαίτερα σκληρό πλαίσιο της γερμανικής κατοχής. Ο Σταθμός Ουρανός είναι ένας απομονωμένος Σιδηροδρομικός σταθμός σ ’ ένα ορεινό χωριό της Τσεχοσλοβακίας, που δεν έχει γνωρίσει ακόμα τους Γερμανούς. Η Ντάζνα, μια μικρούλα από την πόλη που το σπίτι της βομβαρδίστηκε, πηγαίνει σ ’ αυτόν τον χιονισμένο παράδεισο για να ζήσει με τον παππού της. Το σπίτι είναι μεγάλο και άδειο, γεμάτο παράξενα στολίδια, π ου δίνουν τροφή στη φαντασία της. Γρήγορα όμως προσαρμόζεται και γίνεται φίλη με τα υπόλοιπα παιδιά του σχολείου. Το μικρό τραίνου τους πηγαίνει και τους φέρνει κάθε μέρα στο μάθημα. Η Ντάζνα γνωρίζει την ομορφιά και τη χάρη της ζωής στην ύπαιθρο, έστω κι αν ο χειμώνας είναι βαρύς. Γίνεται φίλη με το γιο ενός υπαλλήλου του σιδηροδρόμου , με τον οποίο κάνουν διάφορες τρέλες, όπως το να βάλουν μια μέρα μόνοι του μπρος τη σιδηροδρομική μηχανή. Την ανέμελη ζωή τους θα σκιάσει ο ερχομός των Γερμανών, αλλά κι εδώ οι μικροί μας φίλοι έχουν να δώσουν τη δική τους απάντηση. Το ηρωικό φινάλε της ταινίας, αν κι έρχεται σε αντίθεση με το υπόλοιπο κλίμα του έργου , συντελεί στη γενική εικόνα της ευδαιμονίας που επικρατεί σ ’ αυτόν τον απομονωμένο τόπο.