“Ορέστης” Ευριπίδη

Abstract

Στο Άργος, μπροστά στα ανάκτορα των Ατρειδών, ο Ορέστης, μετά το φόνο της μητέρας του Κλυταιμνήστρας, βασανισμένος από τις Ερινύες, βυθίζεται στην παραφροσύνη και αναζητά τη λύτρωση. Περιμένει, μαζί με την αδερφή του Ηλέκτρα, την απόφαση της πόλης για το έγκλημα που διέπραξαν. Μόνη ελπίδα για τα δύο αδέρφια ο Μενέλαος που φτάνει στην πόλη μετά την εκστρατεία του στην Τροία μαζί με την Ελένη. Ο Ορέστης τον ικετεύει να τους σώσει αλλά ο Μενέλαος δηλώνει αδύναμος να τους βοηθήσει ενάντια στην πόλη που αποφασίζει την θανάτωσή τους. Ο Πυλάδης, φίλος και συνένοχος του Ορέστη, εξόριστος από την Φωκίδα για το ίδιο έγκλημα, προτρέπει τον Ορέστη να μιλήσει στη συνέλευση της πόλης και να προσπαθήσει να μεταπείθει τους Αργείους. Η απόφαση της πόλης όμως είναι καταδικαστική: οι μητροκτόνοι πρέπει να πεθάνουν. Οι τρεις συνένοχοι, ο Ορέστης, ο Πυλάδης και η Ηλέκτρα αποφασίζουν να σκοτώσουν την Ελένη για να εκδικηθούν τον Μενέλαο και να συλλάβουν ως όμηρο την κόρη του Ερμιόνη για να τον εκβιάσουν να τους βοηθήσει και βάζουν σε εφαρμογή το σχέδιο τους. Τη λύση τελικά θα δώσει ο από μηχανής θεός Απόλλωνας... Ο Ορέστης έχει παρουσιαστεί στο Εθνικό θέατρο δύο φορές, το 1971 παράσταση που επαναλήφθηκε το 1973 σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολομού με Ορέστη το Νίκο Κούρκουλο και το Δημήτρη Μαλαβέτα και το 1982 σε σκηνοθεσία Γιώργου Σεβαστίκογλου με Ορέστη το Νικήτα Τσακίρογλου.