Βραδιά τιμής στην Τερψιχόρη Παπαστεφάνου
-
Προβολή αρχείουΤύπος ΜΙΜΕ:image/jpeg
-
Προβολή αρχείουΤύπος ΜΙΜΕ:application/pdf
FV1997-09-13.pdf
Τοποθεσία
Θέατρο Βράχων “Μελίνα Μερκούρη”Χρονολογία/Ημερομηνία
1997Ημερομηνία Διεξαγωγής
13 Σεπτεμβρίου 1997Σύνοψη
10 χρόνια δημιουργικής προσπάθειας για το Φεστιβάλ
Δήμου Βύρωνα και απόψε εδώ ψηλά στα
βράχια, κάτω από τη σκιά τους, τιμάμε τα 46 χρόνια
δημιουργικής παρουσίας (με μικρές διακοπές
λόγω πολιτικών συγκυριών) της μεγάλης κυρίας
της Χορωδιακής Μουσικής Τερψιχόρης Παπαστεφάνου.
Ο Μανώλης Καλομοίρης της εμπειστεύθηκε τη
διεύθυνση του παραρτήματος του Εθνικού Ωδείου
το 1951 στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας. Τότε ξεκίνησε
η προσπάθειας της για την ίδρυση της Χορωδίας
Τρικάλων που πολύ σύντομα έγινε γνωστή
σ' ολόκληρη την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Πίκρες, απογοητεύσεις, άγρια πολεμική, από μικρό
ευτυχώς κύκλο ανθρώπων διώξεις υποκινούμενες
και μη, για ανύπαρκτες παραβάσεις νόμων,
κατηγορίες περί διενέργειας εράνων, απαίτηση
άδειας ηθοποιού στους χορωδούς και μύρια όσα
άλλα εμπόδια στο έργο της.
Μπορούμε να διακρίνουμε τρεις περιόδους στο
δημιουργικό έργο της: 1951-1963, 1964-1967,
1974 μέχρι σήμερα.
Η πρώτη περίοδος περιλαμβάνει έργα Προκλασικής και Κλασικής Μουσικής.
Γύρω στο '55 διοργανώνει την Πανθεσσαλική ορχήστρα,
έγχορδα και πνευστά, που αποτελείται από
35 όργανα. Οι μουσικοί είναι από φιλαρμονικές,
ωδεία, στρατιιωτικές μπάντες, από τις
περιοχές Τρικάλων, Λάρισας και Βόλου και τις γύρω
περιοχές.
Αυτή η αληθινά μεγάλη φιλία της χορωδιακής μουσικής,
με το πάθος της, την αφοσίωσή της, την
πίστη της στη δουλειά, κατάφερε να συναγείρε όλους αυτούς τους καλλιτέχνες από κάθε άκρη της
θεσσαλικής γης και δύο φορές την εβδομάδα
τους συγκέντρωνε για να κάνουν πρόβες και να
ασχολούνται ατέλειωτες ώρες με το Μότσαρτ και
το Βιβάλντι, σε παγωμένες και μισοσκότεινες αίθουσες,
σε συνθήκες ημιπαρανομίας.
Η δεύτερη περίοδος αρχίζει το '63. Τότε η Τερψιχόρη
Παπαστεφάνου και η χορωδία της κάνει
τη μεγάλη στροφή. Κάτι καινούριο γεννιέται στη
χορωδιακή μουσική της Ελλάδας.
Οι διασκευές της στα έργα του Θεοδωράκη και
η τόλμη της να ασχοληθεί με το λαϊκό τραγούδι
και να βάλει το μπουζούκι στη χορωδία της, ξεσηκώνει
νέα επίθεση εναντίον της.
(Αλλά για όσους τη γνωρίζουν, είναι γνωστό, πως
όσο κι αν είναι γλυκιά και τρυφερή, στις δύσκολες
στιγμές όπου ο καθένας πρέπει να επιλέξει
με ποιον θα πάει και ποιον θ' αφήσει, είναι "σκληρό
καρύδι").
Περνώντας στην αντεπίθεση κι αφού έχει διασκευάσει
ολόκληρους κύκλους τραγουδιών του
Μίκη Θεοδωράκη (Επιτάφιο, Πολιτεία Α & Β, Αρχιπέλαγος,
Μικρές Κυκλάδες, Μπαλάντα του Αντρικού,
Μαουτχάουζεν, το Τραγούδι του Νεκρού
Αδερφού, Ρωμιοσύνη κ.ά.) διοργανώνει απανωτές
συναυλίες από τη μια ως την άλλη άκρη της
Ελλάδας αλλά και στο εξωτερικό (Ελβετία, Γαλλία,
Σκανδιναβικές χώρες).
Το 1966 το κλίμα βαραίνει επικίνδυνα και λόγω
των πολιτικών συγκυριών, αναγκάζεται να μεταφέρει
την έδρα της χορωδίας της στην Αθήνα,
συνεχίζοντας με νέους κύκλους συναυλιών έως
ότου η δικτατορία των συνταγματαρχών έβαλε τελεία και παύλα στη δράση της.
Σε όλη τη χουντική περίοδο η Τερψιχόρη Παπαστεφάνου
ακολουθεί την ίδια τακτική με τη συντριπτική
πλειοψηφία των ανθρώπων του πνεύματος
και του Πολιτισμού της χώρας μας. Την τακτική
της σιωπής!
Η τρίτη περίοδος αρχίζει και πάλι ορμητικά από
το Σεπτέμβρη του 1974, όπου η χορωδία της ανασυγκροτείται
σε καινούριες βάσεις και ξεκινάει
μια πορεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό, που
συνεχίζεται ακόμα.
Αυτή είναι με λίγα λόγια η καλλιτεχνική πορεία
της Τερψιχόρης Παπαστεφάνου.
Η αγωνιστιή στάση ζωής στο κοινωνικό γίγνεσθαι
και ειδικά η πίστη της και η δράση της στους αγώνες
για τα δικαιώματα των γυναικών, την κάνουν
να μπει μπροστά σε όλες τις μεγάλες στιγμές
του λαού μας. Είναι από τα ιδρυτικά μέλη της
Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας.
Ιερή μας υποχρέωση να τιμήσουμε την Τερψιχόρη
Παπαστεφάνου απόψε!
Υποχρέωσή μας προς την κοινωνία του Βύρωνα,
συνολικά την ελληνική κοινωνία, είναι να σκύψουμε
με σεβασμό πάνω στο έργο και τη στάση ζωής
αυτής της κυρίας της χορωδιακής μας μουσικής!
Να διδαχτούμε και να φρονιματιστούμε!
Να συνειδητοποιηθούμε στις βαθιά άγριες και ισοπεδωτικές μέρες μας, πως πρέπει να σηματοδοτούμε
το πρότυπο του απροσκύνητου δημιουργού,
του ανθρώπου που επιμένει να είναι άνθρωπος
μέσα στη βαθιά απανθρωπιά της κοινωνίας!
Βασίλης Κολοβός
Λέξεις Κλειδιά
Παπαστεφάνου, Τερψιχόρη; Ελληνίδες μαέστροι; ΣυναυλίεςΣυλλογές
Μεταδεδομένα
Εμφάνιση πλήρους εγγραφήςdc.coverage.spatial | Θέατρο Βράχων “Μελίνα Μερκούρη” | el |
dc.coverage.temporal | 13 Σεπτεμβρίου 1997 | el |
dc.date.accessioned | 2015-01-28T10:35:09Z | |
dc.date.available | 2015-01-28T10:35:09Z | |
dc.date.issued | 1997 | |
dc.identifier.other | Φεστιβάλ «Στη σκιά των βράχων» | |
dc.identifier.uri | http://dspace.dimosbyrona.gr/xmlui/handle/123456789/1689 | |
dc.description.abstract | 10 χρόνια δημιουργικής προσπάθειας για το Φεστιβάλ Δήμου Βύρωνα και απόψε εδώ ψηλά στα βράχια, κάτω από τη σκιά τους, τιμάμε τα 46 χρόνια δημιουργικής παρουσίας (με μικρές διακοπές λόγω πολιτικών συγκυριών) της μεγάλης κυρίας της Χορωδιακής Μουσικής Τερψιχόρης Παπαστεφάνου. Ο Μανώλης Καλομοίρης της εμπειστεύθηκε τη διεύθυνση του παραρτήματος του Εθνικού Ωδείου το 1951 στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας. Τότε ξεκίνησε η προσπάθειας της για την ίδρυση της Χορωδίας Τρικάλων που πολύ σύντομα έγινε γνωστή σ' ολόκληρη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Πίκρες, απογοητεύσεις, άγρια πολεμική, από μικρό ευτυχώς κύκλο ανθρώπων διώξεις υποκινούμενες και μη, για ανύπαρκτες παραβάσεις νόμων, κατηγορίες περί διενέργειας εράνων, απαίτηση άδειας ηθοποιού στους χορωδούς και μύρια όσα άλλα εμπόδια στο έργο της. Μπορούμε να διακρίνουμε τρεις περιόδους στο δημιουργικό έργο της: 1951-1963, 1964-1967, 1974 μέχρι σήμερα. Η πρώτη περίοδος περιλαμβάνει έργα Προκλασικής και Κλασικής Μουσικής. Γύρω στο '55 διοργανώνει την Πανθεσσαλική ορχήστρα, έγχορδα και πνευστά, που αποτελείται από 35 όργανα. Οι μουσικοί είναι από φιλαρμονικές, ωδεία, στρατιιωτικές μπάντες, από τις περιοχές Τρικάλων, Λάρισας και Βόλου και τις γύρω περιοχές. Αυτή η αληθινά μεγάλη φιλία της χορωδιακής μουσικής, με το πάθος της, την αφοσίωσή της, την πίστη της στη δουλειά, κατάφερε να συναγείρε όλους αυτούς τους καλλιτέχνες από κάθε άκρη της θεσσαλικής γης και δύο φορές την εβδομάδα τους συγκέντρωνε για να κάνουν πρόβες και να ασχολούνται ατέλειωτες ώρες με το Μότσαρτ και το Βιβάλντι, σε παγωμένες και μισοσκότεινες αίθουσες, σε συνθήκες ημιπαρανομίας. Η δεύτερη περίοδος αρχίζει το '63. Τότε η Τερψιχόρη Παπαστεφάνου και η χορωδία της κάνει τη μεγάλη στροφή. Κάτι καινούριο γεννιέται στη χορωδιακή μουσική της Ελλάδας. Οι διασκευές της στα έργα του Θεοδωράκη και η τόλμη της να ασχοληθεί με το λαϊκό τραγούδι και να βάλει το μπουζούκι στη χορωδία της, ξεσηκώνει νέα επίθεση εναντίον της. (Αλλά για όσους τη γνωρίζουν, είναι γνωστό, πως όσο κι αν είναι γλυκιά και τρυφερή, στις δύσκολες στιγμές όπου ο καθένας πρέπει να επιλέξει με ποιον θα πάει και ποιον θ' αφήσει, είναι "σκληρό καρύδι"). Περνώντας στην αντεπίθεση κι αφού έχει διασκευάσει ολόκληρους κύκλους τραγουδιών του Μίκη Θεοδωράκη (Επιτάφιο, Πολιτεία Α & Β, Αρχιπέλαγος, Μικρές Κυκλάδες, Μπαλάντα του Αντρικού, Μαουτχάουζεν, το Τραγούδι του Νεκρού Αδερφού, Ρωμιοσύνη κ.ά.) διοργανώνει απανωτές συναυλίες από τη μια ως την άλλη άκρη της Ελλάδας αλλά και στο εξωτερικό (Ελβετία, Γαλλία, Σκανδιναβικές χώρες). Το 1966 το κλίμα βαραίνει επικίνδυνα και λόγω των πολιτικών συγκυριών, αναγκάζεται να μεταφέρει την έδρα της χορωδίας της στην Αθήνα, συνεχίζοντας με νέους κύκλους συναυλιών έως ότου η δικτατορία των συνταγματαρχών έβαλε τελεία και παύλα στη δράση της. Σε όλη τη χουντική περίοδο η Τερψιχόρη Παπαστεφάνου ακολουθεί την ίδια τακτική με τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων του πνεύματος και του Πολιτισμού της χώρας μας. Την τακτική της σιωπής! Η τρίτη περίοδος αρχίζει και πάλι ορμητικά από το Σεπτέμβρη του 1974, όπου η χορωδία της ανασυγκροτείται σε καινούριες βάσεις και ξεκινάει μια πορεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό, που συνεχίζεται ακόμα. Αυτή είναι με λίγα λόγια η καλλιτεχνική πορεία της Τερψιχόρης Παπαστεφάνου. Η αγωνιστιή στάση ζωής στο κοινωνικό γίγνεσθαι και ειδικά η πίστη της και η δράση της στους αγώνες για τα δικαιώματα των γυναικών, την κάνουν να μπει μπροστά σε όλες τις μεγάλες στιγμές του λαού μας. Είναι από τα ιδρυτικά μέλη της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας. Ιερή μας υποχρέωση να τιμήσουμε την Τερψιχόρη Παπαστεφάνου απόψε! Υποχρέωσή μας προς την κοινωνία του Βύρωνα, συνολικά την ελληνική κοινωνία, είναι να σκύψουμε με σεβασμό πάνω στο έργο και τη στάση ζωής αυτής της κυρίας της χορωδιακής μας μουσικής! Να διδαχτούμε και να φρονιματιστούμε! Να συνειδητοποιηθούμε στις βαθιά άγριες και ισοπεδωτικές μέρες μας, πως πρέπει να σηματοδοτούμε το πρότυπο του απροσκύνητου δημιουργού, του ανθρώπου που επιμένει να είναι άνθρωπος μέσα στη βαθιά απανθρωπιά της κοινωνίας! Βασίλης Κολοβός | el |
dc.relation.ispartof | 10ο Φεστιβάλ Δήμου Βύρωνα "Στη σκιά των βράχων", 1997 | el |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές | |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/deed.el | |
dc.subject | Παπαστεφάνου, Τερψιχόρη | el |
dc.subject | Ελληνίδες μαέστροι | el |
dc.subject | Συναυλίες | el |
dc.title | Βραδιά τιμής στην Τερψιχόρη Παπαστεφάνου | el |
dc.type | Εκδήλωση | el |
dc.type.genre | Συναυλία | el |
dc.contributor.institution | Πνευματικό Κέντρο Δήμου Βύρωνα | el |