Βασίλης Παπακωνσταντίνου “Νύχτες για ένα γάτο και ... πέντε σειρήνες”
-
Show FileMIME type:image/jpeg
-
Show FileMIME type:application/pdf
ΦΒ2005-9-6.pdf
View all item's photos:
http://dspace.dimosbyrona.gr/fv/20050906/Location
Θέατρο Βράχων “Μελίνα Μερκούρη”Date
2005Date of Conduct
6 Σεπτεμβρίου 2005Summary
ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ. Γεννήθηκε το 1950 σε ένα χωριό της Αρκαδίας. Η εφηβεία του σημαδεύτηκε από τα μουσικά και κοινωνικά ρεύματα της δεκαετίας του ’60: Μίκης Θεοδωράκης, ροκ της αμφισβήτησης, παγκόσμια φιλειρηνικά και απελευθερωτικά κινήματα, μια Ελλάδα να προσπαθεί βιαστικά να κλείσει τις πληγές της. Το 1974 άρχισε ουσιαστικά την επαγγελματική του πορεία στο τραγούδι. Συμμετέχει στην ηχογράφηση του δίσκου του Μάνου Λοϊζου: "Τα τραγούδια του δρόμου". Το 1975 ηχογράφησε: "Τα αγροτικά" του Θωμά Μπακαλάκου. Το 1976 συνεργάστηκε για πρώτη φορά στη δισκογραφία με το Μίκη Θεοδωράκη, στο δίσκο "Της εξορίας" και το 1978 τον ακολούθησε στην παγκόσμια περιοδεία του. Λίγο πριν το πέρασμα στη δεκαετία του ’80, αρχίζει να εκδηλώνει τις επιρροές του από τη διεθνή ροκ μουσική σκηνή. Ερμηνεύει τραγούδια με ήχο σαφώς πιο ηλεκτρονικό και στίχο πιο αιχμηρό και πιο παρεμβατικό, ξεκινώντας με δυο δίσκους που κυκλοφόρησε στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Ο πρώτος, περιελάμβανε τραγούδια του Αντώνη Βαρδή και διασκευές τραγουδιών του Διονύση Σαββόπουλου, του Μίκη Θεοδωράκη και του Luis Lach. Ο δεύτερος, το "Φοβάμαι", με τραγούδια του Μάνου Λοΐζου, του Λάκη Παπαδόπουλου, του Γιάννη Ζουγανέλη και του Γιάννη Γλέζου, θεμελιώνει και ορίζει την μετέπειτα πορεία του μέχρι σήμερα.Γνωρίστηκε με τον Νικόλα Άσιμο, και συμμετείχε στον πρώτο του δίσκο - "Ο Ξαναπές" - ερμηνεύοντας δυο τραγούδια. Το 1984 με την "Διαίρεση" ο καινούργιος ήχος του αποκρυσταλλώνεται πια. Το 1987 το επαληθεύει με τα "Χαιρετίσματα", με τραγούδια δικά του, του Νικόλα Ασιμου, της Αφροδίτης Μάνου και του Χρήστου Τόλιου. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου αρχίζει να εδραιώνεται ως ένας κατ’ εξοχήν "συναυλιακός" καλλιτέχνης. Θα λέγαμε ότι για πρώτη φορά, μετά τις συναυλίες της μεταπολίτευσης, τα γήπεδα ξαναγεμίζουν κόσμο. Τον Απρίλιο του 1985, 16.000 θεατές συγκεντρώνονται στην πρώτη του μεγάλη προσωπική συναυλία, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Το επαναλαμβάνει τον Ιούνιο του 1988 στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Από τότε, οι συναυλίες του αποτελούν γεγονότα και σημεία αναφοράς της μαζικότητας. Το στοίχημα με τους μεγάλους χώρους - κυρίως γήπεδα - το κερδίζει κάθε χρόνο μέχρι σήμερα. Ενώνει τρεις γενιές φίλων του, δημιουργώντας πάντα έναν ισχυρό πυρήνα ακροατών που αποτελείται κυρίως από αρκετά "μελετημένους" εφήβους. Το τέλος της δεκαετίας του '80 τον βρήκε να ερμηνεύει τα "σκληρά" τραγούδια του Κώστα Τριπολίτη, με μουσική του Θάνου Μικρούτσικου. Μεσολάβησαν το "Χορεύω" και τα "Χρόνια Πολλά" και στο γύρισμα της καινούργιας δεκαετίας για δεύτερη φορά - μετά το 1978 στο "Σταυρό του Νότου" - Νίκο Καββαδία και Θάνο Μικρούτσικο. Παρά το γεγονός ότι τα τραγούδια του τα τελευταία χρόνια ακολουθούν τον "ήχο" των μεγάλων χώρων, δε δίστασε να ηχογραφήσει δυο δίσκους με μελοποιημένα ποιήματα δυο εκ των σημαντικότερων Ελλήνων ποιητών. Το δίσκο "Καρυωτάκης" το 1984 και το "Φυσάει" το 1993, με ποιήματα του Τάσου Λειβαδίτη και μουσική του Γιώργου Τσαγκάρη. Ερμήνευσε πάλι Νικόλα Άσιμο το 1992 στο "Φαλιμέντο του κόσμου" και στα χρόνια της προηγούμενης δεκαετίας κυκλοφόρησε τη "Σφεντόνα" το 1992 και το "Δε Σηκώνει" το 1995, με συνεργάτες του τους Άλκη Αλκαίο, Χριστόφορο Κροκίδη, Βασίλη Γιαννόπουλο, Σταμάτη Μεσημέρη, Αφροδίτη Μάνου, Οδυσσέα Ιωάννου, Μίνω Μάτσα. Τον Απρίλιο του 1997 κυκλοφορεί ο δίσκος με τίτλο "Πες μου ένα ψέμα να αποκοιμηθώ" και περιλαμβάνει τραγούδια του Νικόλα Άσιμου, του πρωτοεμφανιζόμενου Απόστολου Μπουλασίκη, του Σταμάτη Μεσημέρη, του Γιάννη Ιωάννου, του Βασίλη Γιαννόπουλου, του Χριστόφορου Κροκίδη,καθώς και το "Μάλιστα Κύριε" του Γιώργου Ζαμπέτα και του Αλέκου Καγιάντα. Τον Ιανουάριο του 1999 με τίτλο "Να με φωνάξεις" και με τραγούδια του Βασίλη, του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, του Χριστόφορου Κροκίδη, του Απ. Μπουλασίκη σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, Οδυσσέα Ιωάννου, Βασίλη Γιαννόπουλου και Ιακώβου Αυλητή. Το 2000 κυκλοφόρησε ο δίσκος "Θάλασσα στην Σκάλα" σε μουσική Θάνου Μικρούτσικου και στίχους Οδυσσέα Ιωάννου. Το 2001 κυκλοφόρησε η δισκογραφική δουλειά του "Χαμένες Αγάπες" σε μουσική του Χριστόφορου Κροκίδη και στοίχους του Βασίλη Γιαννόπουλου. Ακολούθησε ο δίσκος " Προσέχω Δυστυχώς " και το 2003 με αφορμή τη συμπλήρωση 30 χρόνων του Βασίλη Παπακωνσταντίνου κυκλοφόρησε σε cd η εμφάνισή του, με τίτλο "Εσείς, Οι Φίλοι Μου Κι Εγώ". Φρέσκο Χιόνι είναι ο τίτλος του τελευταίου δίσκου του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, που κυκλοφόρησε το 2004, με συμμετοχές των: Γιώργου Ανδρέου, Σταμάτη Κραουνάκη ,Οδυσσέα Ιωάννου, Νίκου Ζούδιαρη, Κώστα Λειβαδά, Μανώλη Φάμελλου, Νίκου Ζιώγαλα. Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου έχει αποκτήσει σίγουρα το "σημάδι" του μεγάλου ερμηνευτή. Ταυτόχρονα ανήκει στους ελάχιστους καλλιτέχνες όπου συνδυάζει εκτός από την ευρεία αποδοχή, την ανθρώπινη αγωνία και την έμπρακτη συμμετοχή του στους καθημερινούς μικρούς ή μεγάλους πολέμους. Ο λόγος του μετράει. Το τραγούδι του μετράει. Μετράει το μπόι μας και τα κουράγια μας για να μην χαλαρώνουμε. Μετατρέπει τις "ήττες" μας σε τραγούδι. Ακόμη κι αν δεν νικήσουμε, τουλάχιστον να το τραγουδήσουμε...
Τη συναυλία παρακολούθησε ο δήμαρχος Βύρωνα κος Νίκος Χαρδαλιάς
"Δεν μπορώ να επαναπαύομαι στα ίδια και στα ίδια...Είναι νομίζω η συνεχής ανανέωση που
κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του κόσμου, γι αυτό και με έχει αγαπήσει..." δήλωσε σε
πρόσφατη συνέντευξή του ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου.
Η συναυλία του Βασιλή Παπακωνσταντίνου έχει μια σημαντική έκπληξη. Για πρώτη φορά
μετά από τριάντα χρόνια ενεργής παρουσίας, ο γνωστός ρόκερ " αποχωρίζεται" το γνωστό
ηλεκτρικό του ήχο και με τη συνοδεία φυσικών οργάνων θα δώσει μια διαφορετική διάσταση
στα τραγούδια που μέχρι σήμερα έχει ερμηνεύσει. Τραγούδια σημαντικά μέσα από
μοναδικές ερμηνείες που συγκινούν και
ξεσηκώνουν τον κόσμο που κατακλύζει τις
συναυλίες του.
Ετοιμαστείτε λοιπόν για νέες ροκ μουσικές
εμπειρίες!! Για καινούριες ροκ μουσικές
προ(σ)κλήσεις με τη φωνή, την ερμηνεία και τη
μουσική "σφραγίδα" του Βασίλη
Παπακωνσταντίνου που με τη συνοδεία πιάνου,
κιθάρας, κοντραμπάσου, βιολιού και κρουστών
θα επιχειρήσει για πρώτη φορά το φετινό
καλοκαίρι τη δική του μουσική "ανατροπή"!! Γιατί
όπως και ο ίδιος πιστεύει... "για κάθε τι στη ζωή
υπάρχει η πρώτη φορά. Φτάνει να έρθει το
πλήρωμα του χρόνου...".
Σαγιάς Αλέξανδρος: φωτισμοί,
Βασιλείου Μίμης: φωτισμοί
Μπίτος Αλέκος: ήχος,
Κλήμης Λυσιέν: ήχος
Ζεγκίνογλου Ελεάνα: πιάνο – φωνή,
Κικίδη Τάνια: κρουστά – φωνή,
Αναστασίου Ειρήνη: τσέλο,
Μπρόζη Μαίρη: βιολί,
Χασάπη Μαίρη: κοντραμπάσο
Keywords
Έλληνες καλλιτέχνες; Ελληνική μουσική; Ροκ μουσική; ΣυναυλίεςCollections
Metadata
Show full item recorddc.coverage.spatial | Θέατρο Βράχων “Μελίνα Μερκούρη” | el |
dc.coverage.temporal | 6 Σεπτεμβρίου 2005 | el |
dc.date.accessioned | 2015-01-14T16:23:49Z | |
dc.date.available | 2015-01-14T16:23:49Z | |
dc.date.issued | 2005 | |
dc.identifier.other | Φεστιβάλ «Στη σκιά των βράχων» | |
dc.identifier.uri | http://dspace.dimosbyrona.gr/xmlui/handle/123456789/268 | |
dc.description | ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ. Γεννήθηκε το 1950 σε ένα χωριό της Αρκαδίας. Η εφηβεία του σημαδεύτηκε από τα μουσικά και κοινωνικά ρεύματα της δεκαετίας του ’60: Μίκης Θεοδωράκης, ροκ της αμφισβήτησης, παγκόσμια φιλειρηνικά και απελευθερωτικά κινήματα, μια Ελλάδα να προσπαθεί βιαστικά να κλείσει τις πληγές της. Το 1974 άρχισε ουσιαστικά την επαγγελματική του πορεία στο τραγούδι. Συμμετέχει στην ηχογράφηση του δίσκου του Μάνου Λοϊζου: "Τα τραγούδια του δρόμου". Το 1975 ηχογράφησε: "Τα αγροτικά" του Θωμά Μπακαλάκου. Το 1976 συνεργάστηκε για πρώτη φορά στη δισκογραφία με το Μίκη Θεοδωράκη, στο δίσκο "Της εξορίας" και το 1978 τον ακολούθησε στην παγκόσμια περιοδεία του. Λίγο πριν το πέρασμα στη δεκαετία του ’80, αρχίζει να εκδηλώνει τις επιρροές του από τη διεθνή ροκ μουσική σκηνή. Ερμηνεύει τραγούδια με ήχο σαφώς πιο ηλεκτρονικό και στίχο πιο αιχμηρό και πιο παρεμβατικό, ξεκινώντας με δυο δίσκους που κυκλοφόρησε στις αρχές της δεκαετίας του ’80. Ο πρώτος, περιελάμβανε τραγούδια του Αντώνη Βαρδή και διασκευές τραγουδιών του Διονύση Σαββόπουλου, του Μίκη Θεοδωράκη και του Luis Lach. Ο δεύτερος, το "Φοβάμαι", με τραγούδια του Μάνου Λοΐζου, του Λάκη Παπαδόπουλου, του Γιάννη Ζουγανέλη και του Γιάννη Γλέζου, θεμελιώνει και ορίζει την μετέπειτα πορεία του μέχρι σήμερα.Γνωρίστηκε με τον Νικόλα Άσιμο, και συμμετείχε στον πρώτο του δίσκο - "Ο Ξαναπές" - ερμηνεύοντας δυο τραγούδια. Το 1984 με την "Διαίρεση" ο καινούργιος ήχος του αποκρυσταλλώνεται πια. Το 1987 το επαληθεύει με τα "Χαιρετίσματα", με τραγούδια δικά του, του Νικόλα Ασιμου, της Αφροδίτης Μάνου και του Χρήστου Τόλιου. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου αρχίζει να εδραιώνεται ως ένας κατ’ εξοχήν "συναυλιακός" καλλιτέχνης. Θα λέγαμε ότι για πρώτη φορά, μετά τις συναυλίες της μεταπολίτευσης, τα γήπεδα ξαναγεμίζουν κόσμο. Τον Απρίλιο του 1985, 16.000 θεατές συγκεντρώνονται στην πρώτη του μεγάλη προσωπική συναυλία, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Το επαναλαμβάνει τον Ιούνιο του 1988 στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Από τότε, οι συναυλίες του αποτελούν γεγονότα και σημεία αναφοράς της μαζικότητας. Το στοίχημα με τους μεγάλους χώρους - κυρίως γήπεδα - το κερδίζει κάθε χρόνο μέχρι σήμερα. Ενώνει τρεις γενιές φίλων του, δημιουργώντας πάντα έναν ισχυρό πυρήνα ακροατών που αποτελείται κυρίως από αρκετά "μελετημένους" εφήβους. Το τέλος της δεκαετίας του '80 τον βρήκε να ερμηνεύει τα "σκληρά" τραγούδια του Κώστα Τριπολίτη, με μουσική του Θάνου Μικρούτσικου. Μεσολάβησαν το "Χορεύω" και τα "Χρόνια Πολλά" και στο γύρισμα της καινούργιας δεκαετίας για δεύτερη φορά - μετά το 1978 στο "Σταυρό του Νότου" - Νίκο Καββαδία και Θάνο Μικρούτσικο. Παρά το γεγονός ότι τα τραγούδια του τα τελευταία χρόνια ακολουθούν τον "ήχο" των μεγάλων χώρων, δε δίστασε να ηχογραφήσει δυο δίσκους με μελοποιημένα ποιήματα δυο εκ των σημαντικότερων Ελλήνων ποιητών. Το δίσκο "Καρυωτάκης" το 1984 και το "Φυσάει" το 1993, με ποιήματα του Τάσου Λειβαδίτη και μουσική του Γιώργου Τσαγκάρη. Ερμήνευσε πάλι Νικόλα Άσιμο το 1992 στο "Φαλιμέντο του κόσμου" και στα χρόνια της προηγούμενης δεκαετίας κυκλοφόρησε τη "Σφεντόνα" το 1992 και το "Δε Σηκώνει" το 1995, με συνεργάτες του τους Άλκη Αλκαίο, Χριστόφορο Κροκίδη, Βασίλη Γιαννόπουλο, Σταμάτη Μεσημέρη, Αφροδίτη Μάνου, Οδυσσέα Ιωάννου, Μίνω Μάτσα. Τον Απρίλιο του 1997 κυκλοφορεί ο δίσκος με τίτλο "Πες μου ένα ψέμα να αποκοιμηθώ" και περιλαμβάνει τραγούδια του Νικόλα Άσιμου, του πρωτοεμφανιζόμενου Απόστολου Μπουλασίκη, του Σταμάτη Μεσημέρη, του Γιάννη Ιωάννου, του Βασίλη Γιαννόπουλου, του Χριστόφορου Κροκίδη,καθώς και το "Μάλιστα Κύριε" του Γιώργου Ζαμπέτα και του Αλέκου Καγιάντα. Τον Ιανουάριο του 1999 με τίτλο "Να με φωνάξεις" και με τραγούδια του Βασίλη, του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, του Χριστόφορου Κροκίδη, του Απ. Μπουλασίκη σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, Οδυσσέα Ιωάννου, Βασίλη Γιαννόπουλου και Ιακώβου Αυλητή. Το 2000 κυκλοφόρησε ο δίσκος "Θάλασσα στην Σκάλα" σε μουσική Θάνου Μικρούτσικου και στίχους Οδυσσέα Ιωάννου. Το 2001 κυκλοφόρησε η δισκογραφική δουλειά του "Χαμένες Αγάπες" σε μουσική του Χριστόφορου Κροκίδη και στοίχους του Βασίλη Γιαννόπουλου. Ακολούθησε ο δίσκος " Προσέχω Δυστυχώς " και το 2003 με αφορμή τη συμπλήρωση 30 χρόνων του Βασίλη Παπακωνσταντίνου κυκλοφόρησε σε cd η εμφάνισή του, με τίτλο "Εσείς, Οι Φίλοι Μου Κι Εγώ". Φρέσκο Χιόνι είναι ο τίτλος του τελευταίου δίσκου του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, που κυκλοφόρησε το 2004, με συμμετοχές των: Γιώργου Ανδρέου, Σταμάτη Κραουνάκη ,Οδυσσέα Ιωάννου, Νίκου Ζούδιαρη, Κώστα Λειβαδά, Μανώλη Φάμελλου, Νίκου Ζιώγαλα. Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου έχει αποκτήσει σίγουρα το "σημάδι" του μεγάλου ερμηνευτή. Ταυτόχρονα ανήκει στους ελάχιστους καλλιτέχνες όπου συνδυάζει εκτός από την ευρεία αποδοχή, την ανθρώπινη αγωνία και την έμπρακτη συμμετοχή του στους καθημερινούς μικρούς ή μεγάλους πολέμους. Ο λόγος του μετράει. Το τραγούδι του μετράει. Μετράει το μπόι μας και τα κουράγια μας για να μην χαλαρώνουμε. Μετατρέπει τις "ήττες" μας σε τραγούδι. Ακόμη κι αν δεν νικήσουμε, τουλάχιστον να το τραγουδήσουμε... | el |
dc.description | Τη συναυλία παρακολούθησε ο δήμαρχος Βύρωνα κος Νίκος Χαρδαλιάς | |
dc.description.abstract | "Δεν μπορώ να επαναπαύομαι στα ίδια και στα ίδια...Είναι νομίζω η συνεχής ανανέωση που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον του κόσμου, γι αυτό και με έχει αγαπήσει..." δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Η συναυλία του Βασιλή Παπακωνσταντίνου έχει μια σημαντική έκπληξη. Για πρώτη φορά μετά από τριάντα χρόνια ενεργής παρουσίας, ο γνωστός ρόκερ " αποχωρίζεται" το γνωστό ηλεκτρικό του ήχο και με τη συνοδεία φυσικών οργάνων θα δώσει μια διαφορετική διάσταση στα τραγούδια που μέχρι σήμερα έχει ερμηνεύσει. Τραγούδια σημαντικά μέσα από μοναδικές ερμηνείες που συγκινούν και ξεσηκώνουν τον κόσμο που κατακλύζει τις συναυλίες του. Ετοιμαστείτε λοιπόν για νέες ροκ μουσικές εμπειρίες!! Για καινούριες ροκ μουσικές προ(σ)κλήσεις με τη φωνή, την ερμηνεία και τη μουσική "σφραγίδα" του Βασίλη Παπακωνσταντίνου που με τη συνοδεία πιάνου, κιθάρας, κοντραμπάσου, βιολιού και κρουστών θα επιχειρήσει για πρώτη φορά το φετινό καλοκαίρι τη δική του μουσική "ανατροπή"!! Γιατί όπως και ο ίδιος πιστεύει... "για κάθε τι στη ζωή υπάρχει η πρώτη φορά. Φτάνει να έρθει το πλήρωμα του χρόνου...". | el |
dc.relation.ispartof | 18ο Φεστιβάλ Δήμου Βύρωνα “Στη σκιά των βράχων”, 2005 | el |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές | |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/deed.el | |
dc.subject | Έλληνες καλλιτέχνες | el |
dc.subject | Ελληνική μουσική | el |
dc.subject | Ροκ μουσική | el |
dc.subject | Συναυλίες | el |
dc.title | Βασίλης Παπακωνσταντίνου “Νύχτες για ένα γάτο και ... πέντε σειρήνες” | el |
dc.type | Εκδήλωση | el |
dc.type.genre | Συναυλία | el |
dc.contributor.institution | Πνευματικό Κέντρο Δήμου Βύρωνα | el |
dc.contributor.artistic | Σαγιάς, Αλέξανδρος | |
dc.contributor.artistic | Βασιλείου, Μίμης | |
dc.contributor.artistic | Μπίτος, Αλέκος | |
dc.contributor.artistic | Κλήμης, Λυσιέν | |
dc.contributor.participant | Παπακωνσταντίνου, Βασίλης | |
dc.description.roleartistic | Σαγιάς Αλέξανδρος: φωτισμοί, Βασιλείου Μίμης: φωτισμοί | |
dc.description.roleartistic | Μπίτος Αλέκος: ήχος, Κλήμης Λυσιέν: ήχος | |
dc.description.roleparticipant | Ζεγκίνογλου Ελεάνα: πιάνο – φωνή, Κικίδη Τάνια: κρουστά – φωνή, Αναστασίου Ειρήνη: τσέλο, Μπρόζη Μαίρη: βιολί, Χασάπη Μαίρη: κοντραμπάσο | el |
dc.identifier.photourl | http://dspace.dimosbyrona.gr/fv/20050906/ |