Αρμενία. Αλίς Φουρουτζιάν

Abstract

Η μουσική που ξεπήδησε από το Αρμενικό Υψίπεδο με ένα χαρακτηριστικό ηχόχρωμα, μια ιδιαίτερη τονικότητα, βασισμένη σε μια διαφορετική δομή, με ακούσματα που προέρχονται από τα βάθη των αιώνων, από χαμένα έπη ή παγανιστικές τελετουργίες, έχει όλες τις ιδιότητες μιας ξεχωριστής τέχνης. Γιατί η μουσική των Αρμενίων είναι στ' αλήθεια μια πολύ ξεχωριστή τέχνη! Ίσως ανατρέχοντας στα χειρόγραφα, οι γνώσεις μας παραπέμπουν σε μυθικά πρόσωπα ή σε μια διαδρομή 25 αιώνων, αλλά η τότε περιγραφή ημιαγνώστων μουσικών οργάνων και ο σημερινός ήχος ορισμένων "μελών" αναδεικνύουν μια ιστορικά αρχέγονη μουσική. Η έλευση του Χριστιανισμού, οι πόλεμοι και η αγωνία για την επιβίωση του έθνους μετουσιώθηκαν σε μουσικά ντοκουμέντα. Δημιουργήθηκε ξέχωρη σημειολογία και στο σκότος του Μεσαίωνα η μουσική διδασκόταν στις Μονές - Πανεπιστήμια ως κύρια ύλη. Στην προσπάθεια αφανισμού των Αρμενίων από τους Οθωμανούς Τούρκους, χάθηκαν και καταγραφές 4.000 περίπου μελωδιών. Σε πείσμα όμως των συνθηκών, η μουσική των Αρμενίων -διευρυμένη στα κέντρα της Διασποράς- ξανάνθισε συνεχίζοντας να επηρεάζει και να είναι στόχος θαυμασμού. Αγκόπ Τζελαλιάν