«ΧΟΗΦΟΡΕΣ» Αισχύλου - ΟΜΑΔΑ VASISTAS

Abstract

Το κορυφαίο τραγούδι εκδίκησης της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Ένα προμελετημένο έγκλημα, που στήνεται επί σκηνής με συνενόχους τους θεατές. Για την εκπλήρωση του χρέους, για την καταστολή της καταπίεσης, για την ανάγκη συλλογικής αποβολής του φόβου.

Ο Ορέστης επιστρέφει από την εξορία στις Μυκήνες και συναντά την Ηλέκτρα μετά από χρόνια. Μαζί θα εκδικηθούν για τον φόνο του πατέρα τους. Η παράσταση των VASISTAS είναι μια εξωστρεφής και γεμάτη ενέργεια τελετουργία. Μια γιορτή στην οποία οι συμμετέχοντες επιλέγουν και βουτάνε στον αιματοβαμένο μύθο και την πολιτική πράξη με σκοπό την κάθαρση και την ανάταση. Όλα χτίζονται μπροστά στα μάτια των θεατών. Όλα επιλέγονται εδώ και τώρα.

Επικεντρώνοντας στον Χορό του έργου, την παντοδύναμη αυτή φωνή που βρίσκεται συνεχώς παρούσα επί σκηνής, κινεί τα νήματα και οπλίζει το χέρι του φόνου, η παράσταση προσεγγίζει το έργο ως μία βαθιά σύγκρουση των ενστίκτων του ανθρώπου με την κοινωνική του υπόσταση. Ο Χορός γίνεται η μαζική φωνή που παρατηρεί, κατευθύνει και εξουσιάζει τα πάντα. H κοινωνική επιταγή που σε στιγμές παίρνει τον πρώτο λόγο και αυτόνομα ορίζει τον ρου της ιστορίας.

Με τη χρήση μονόχορδων και τον ήχο του ξύλου, η σκηνή μετατρέπεται σε ένα τεράστιο μουσικό όργανο που συλλειτουργεί με τα σώματα των ηθοποιών. Ο δυνατός παλμός αυτού του οργάνου γίνεται το μέσο με το οποίο θεατές και ηθοποιοί καλούνται να αφεθούν στην γιορτή, κινητοποιώντας πρώτα απ’ όλα τις αισθήσεις και προετοιμάζοντας τα σώματα να δεχτούν τον ακραίο μύθο, την ιστορία.