Καζαμπλάνκα

Abstract

Πόσες μέρες ζήσαμε μαζί; - Δεν τις μέτρησα... - Εγώ τις μέτρησα μία μία, ειδικά την τελευταία, που με άφησες να σε περιμένω μέσα στη βροχή. Δεν ήρθες όμως ποτέ... Λίγο πριν από το τέλος, συναντιούνται πάλι ο Ρικ και η Ίλζε, οι εραστές σε μια ιστορία χωρίς τέλος. Το ντουέτο του Παρισιού, στην Καζαμπλάνκα με την κυβέρνηση του Βισί, γίνεται τρίο. Προστίθεται και ο σύζυγος, ο Ούγγρος Λάζλο, ήρωας της αντίστασης, κυνηγημένος από τους Ναζί. Γύρω ο πόλεμος, ήρωες και αντιήρωες, πράκτορες, κυνηγημένοι. Πώς γράφεται το τέλος σε μια τέτοια ιστορία; Με ποιόν έπρεπε να φύγει η Ίλζα; Με τον εραστή ή το σύζυγο; Ύστερα από μισό και πλέον αιώνα από τότε, ο θρύλος της ταινίας λέει πως ούτε και οι σεναριογράφοι γνώριζαν το τέλος, με τις διάφορες προσθήκες που δινόταν συνέχεια. Φυσικά αυτό δεν ήταν θέμα γιατί ο παραγωγός Χαλ Γουόλις μπορούσε να κάνει ένα "τεστ" στο κοινό και να πράξει ανάλογα. Τελικά η Ίνγκριντ Μπέρκμαν, που έφτασε στο Χόλιγουντ για να συνεχίσει την "Σουηδική γοητεία", ενώ η Γκάρμπο αναχωρούσε, φεύγει με το σύζυγο, ενώ ο Χάμφρευ Μπόγκαρτ θυσιάζεται γι' αυτή τη μεγάλη αγάπη, μέσα στην ομίχλη του αεροδρομίου, και κληρονομεί στις επόμενες γενιές "ατάκες" που συζητιούνται πιο πολύ σήμερα, ...κι ακόμη το μύθο του "Play it again Sam..." Ένα μυθικό ζευγάρι, που πέρασε στην ιστορία με την πρώτη και μοναδική του συνάντηση, αφού δεν καρποφόρησαν οι πρώτες επιλογές της Γουώρνερ: από τη Μισέλ Μοργκάν και το Ρόναλντ Ρήγκαν, μέχρι την Ανν Σέρινταν, τον Έρρολ Φλυν και τη Μπέττι Ντέιβις. Πώς θα ήταν η "Καζαμπλάνκα" χωρίς τη Μπέργκμαν και το Μπόγκαρτ; Αυτή η ερωτική ιστορία χωρίς happy end δίνει ξεχωριστή διάσταση στη ρομαντική γοητεία της ταινίας, στη μαγεία που αναδύεται πάντα. Άλλωστε η "Καζαμπλάνκα" ήταν ένα αφιέρωμα στην Ευρώπη του Β' πόλεμου και στην αντιναζιστική προπαγάνδα, που καλλιεργούσε τότε το Χόλλιγουντ. Αυτή η νέα γυναίκα ταυτισμένη με το μυστήριο και το εκθαμβωτική παρουσία της Ίνγκριντ Μπέργκμαν, έπρεπε να ακολουθήσει έναν ήρωα της Ευρωπαϊκής αντίστασης, θυσιάζοντας τα πάντα, αλλά κερδίζοντας ένα αλησμόνητο φινάλε, όπως γράφτηκε στο σελιλόιντ: Εκείνος θλιμμένος, με τρεμούλιασμα στα χείλη, την καμπαρντίνα που μοιάζει να μη φόρεσε άλλος ποτέ, κι εκείνη χαμένη μέσα στα δακρυσμένα μάτια και το τεράστιο καπέλο, έτοιμη να ξεσπάσει στην αγκαλιά του. Μεγάλες στιγμές της οθόνης... Η μαγεία του Χολλιγουντιανού ονείρου...