Οι δολοφόνοι

Abstract

Η ιστορία αρχίζει σε μια μικρή επαρχιακή πόλη με τον ήρωα να περιμένει να καταφθάνουν οι δυο γκάνγκστερ που θα το σκοτώσουν. Όταν τελικά φτάνουν οι πληρωμένοι δολοφόνοι ανακαλύπτουν, με έκπληξη, πως το θύμα τους περιμένει. Κι είναι μέσα από ένα μεγάλο φλας-μπακ που ακολουθεί που θα μάθουμε τους λόγους που τον οδήγησαν σ’αυτή την παθητική του στάση. Λόγοι βέβαια που έχουν να κάνουν με μια προδοσία. Της μοιραίας γυναίκας που ερμηνεύει η Άβα Γκάρντνερ. Βρισκόμαστε στη δεκαετία του ’40, όταν το αστυνομικό θρίλλερ, το ονομαζόμενο φιλ νουάρ, είχε αρχίσει να επιβάλλει τους δικούς του κανόνες: πρόσωπα που κινούνται σ’ ένα γκρίζο χώρο (ανάμεσα στο μαύρο και το άσπρο), γυναίκες μοιραίες που οδηγούσαν τους άντρες στην καταστροφή τους (ο μισογυνισμός ήταν βασικό στοιχείο στις ταινίες αυτές), φόντο συνήθως η μεγαλούπολη, με βρώμικα ξενοδοχεία, μισοφωτισμένα σοκκάκια, ύποπτα μπαρ, μαύρη γενικά ατμόσφαιρα (η ταινία ήταν σχεδόν πάντα γυρισμένη σε μαυρόασπρο φιλμ). Μέχρι τους «Δολοφονημένους», η Γκάρντνερ εμφανιζόταν σε μικρούς ρόλους που δεν την βοηθούσαν ιδιαίτερα στην καριέρα της. Με την ταινία όμως του Σιόντμακ, στο ρόλο της γυναίκας που προδίδει το Μπαρτ Λάνκαστερ, προκαλώντας τελικά το θάνατό του, η Γκάρντνερ έδειξε τις ικανότητές της, όχι τόσο ερμηνευτικές όσο κινηματογραφικής παρουσίας. Σέξι, με ένα ασυναγώνιστο γκλάμορ, με τον ερωτισμό εκείνο που τρελαίνει τους άντρες και τους οδηγοί στις πιο παράλογες πράξεις. Σύντροφος γκάνγκστερ στους «Δολοφόνους», Ρωσίδα κόμησσα στον «Παίκτη», όμορφη μιγάδα στο «Σόου Μπόατ», ιδανική, ρομαντική γυναίκα στο «Η Πανδώρα και ο ιπτάμενος Ολλανδός», σταρ με τεμπεραμέντο και αχαλίνωτα πάθη στην «Ξυπόλυτη κόμησσα», Άβα Γκάρντνερ έχει σημαδέψει ανεξίτηλα μιαν ολόκληρη εποχή του Χόλιγουντ.